Bu sefer okurken kendinizden, annenizden, arkadaşınızdan ya da rastgele bir yakınınızdan tanıdık gelen özellikler bulacağınız bir yazıyla geldim.
Cici Kız Sendromu: Temeli toplum tarafından sevgi ve hürmet görme dileğine dayanan bu sendrom aslında çocukluğumuzda bize öğretilen “cici” karakteri benimseyip yetişkinlikte de devam ettirmekten kaynaklanıyor. “Eee cici olmanın neresi berbat?” diye düşünenler için sendromun bulgularından bahsedelim biraz.
-Cici kızlar sürekli harika olmak isterler. -kimileri fizikî, bazıları ruhsal- Zira fakat eksiksiz olurlarsa kabul göreceklerini düşünürler.
-Kendilerine yapılan haksızlıkları ya da incitici davranışları sineye çekip sessiz kalabilirler.
– “Hayır” demek istedikleri mevzularda dahi “evet” derler. Zira “cici” olmanın kurallarından biri şartsız kabuldür.
-Başkalarının ne düşündüğü onlar için hayli kıymetli olduğundan içlerinden gelen şeyleri yapmakta zorlanırlar.
-Çevreleri tarafından “Kavgayı bırak sesi bile yükselmez” ya da “Sessiz, sakin, çok naif” halinde anılırlar.
-Kendi istek ve gereksinimlerini ikinci plana koyarlar. Zira başka insanları mutlu etmek onlar için birinci sıradadır.
Bunlar üzere sayabileceğimiz birçok tavır sonucunda ise pasif ve bağımlı bir kişilik geliştirirler ve bununla ilgili “Ne yapalım biz bu türlü gördük, bu türlü yetiştirildik” biçiminde yorumlamada bulunurlar. Bu noktada asıl soru şu: Herkes yerine kendimize cici olamaz mıyız? Burada anlatmaya çalıştığım şey bencil, kaba vs. olmak değil; nazik, hassas olurken –ki olması gereken bu zaten- bir yandan da sonlarını koruyabilmek, hayır diyebilmek ve bu sayede de güçlü ben egoya sahip olabilmek.
Elbette değişimin en zoru kendimizle ilgili olandır lakin sabır ve emekle üstesinden gelinemeyecek durum olmadığı için neler yapabileceğimize bir bakalım.
-Geçmişe gidin! Bugün rahatsızlık duyduğunuz davranışların temelleri çocukluğunuzda ebeveynlerinizden aldığınız iletilerle atılmış olabilir. Bu farkındalık kıymetli.
-Kendinize her vakit ne düşündüğünüzü, ne hissettiğinizi ve ne istediğinizi sorun. Vereceğiniz yanıtlar doğrultusunda en kolay bahislerden başlayarak kendi kararlarınızı vermenin sorumluluğunu alın.
-Tıpkı öbür insanların size yaptığı üzere istek ve gereksinimlerinizin karşılanmadığı noktada siz de onlara “hayır” diyebilin. Bu sizi makûs değil hudutlarını bilen bir birey yapar.
-Başkalarının isteklerini karşılamak için gösterdiğiniz ihtimamı artık de kendi istek ve gereksinimleriniz için göstermeye başlayın.
– “Oksijen maskesini evvel kendinize sonra çocuğa takın” sizin metaforunuz olsun. Önceliği kendinize verin ki başkalarına yetecek gücünüz olsun.
Ve olağan ki en kıymetlisi başka beşerler tarafından sevgi görmemekten korkmayın. Unutmayın ki bir insanın sizi sevmemesi sizinle değil büsbütün o kişinin kendisiyle ilgili bir durumdur.
