Her şey hoş bir biçimde başlamıştı.
Adam bayanın isteyebileceği her özelliğe sahipti. Bayanı sahiden yeterli hissettiriyordu. Birlikte hoş vakit geçiriyorlardı. Ortalarında hakikaten hoş bir irtibat ve tutku vardı. Adam bayanla geleceğe yönelik planlar yapıyordu. Daha kış mevsimiydi lakin şimdiden yaz tatili planları bile hazırdı. Bayan artık her şeyiyle adama bağlanmıştı. Planlarını onunla ve ona nazaran yapıyordu. Bir müddet sonra adam artık eskisi üzere ilgili olmamaya başladı. Her vakit ulaştığı adama eskisi üzere kolay ulaşamıyordu artık. Görüşme sıklıkları epeyce azalmıştı. Ve en sonunda bu durumla ilgili bayanın bir isyanında ise adam ilgiyi bitirmişti. Esasen adamın da beklediği atak buydu. Bayan evvel kabullenmek istemedi. Onunla geçirdiği vakitler aklından bir türlü çıkmıyordu. Vaktinin birçoklarını adamın toplumsal medya hesaplarına bakarak geçiriyordu. Toplumsal medya hesabından kimi beğendi, kimleri arkadaş olarak ekledi diye denetim ediyordu. Ayrıyeten adamın kullandığı irtibat araçlarına devamlı bakma gereksinimi hissediyordu . Şuan neden çevrimiçi, kimle yazışıyor, neden bu kadar vakittir çevrimiçi olmadı üzere sorularla Başı daima meşguldü. Bayan artık işine vaktinde gidemiyordu. Gece uykuları sistemsizdi. Eskisi üzere ferdî bakımına da ihtimam gösteremez olmuştu. Başında devamlı o vardı. Tahminen farklı davransa bu türlü olmazdı. Keşke isyan etmeseydi. Sanki öbür biri mi vardı derken hayat artık onun için zindana dönmüştü. Bu suçsuz aşk artık onu çıldırtacak boyuta gelmişti. Onsuz hayatın hiçbir manası olmadığını düşünüyordu.
Bu tahminen, kimilerinize tanıdık gelecek bir öykü. Aslında pak başlayan bir alakanın kısa vakitte nasıl takıntıya dönüştüğünün küçük bir örneği. Her bağın bir mühleti vardır. Kimileri kısa, kimileri uzun, kimileri ömürlüktür. Pekala, bağ bittikten sonra bunu takıntıya dönüştüren nedir? Ve bundan nasıl kurtulunabilinir? Takıntılı aşk; kişinin platonik yani gerçekte ulaşılamayan bir aşkı ya da bağ yaşayıp ayrıldığı bir aşkı takıntı haline getirip bütün ömrünü o kişi üzerine kurması ve o şahsa çok ağır , hisler ve fikirler içinde olup, bu his ve niyetlerin giderek kendisine, etrafına hatta bazen takıntı yaptığı bireye ziyan vermeye başlayıp kişinin bütün fonksiyonelliğini azaltacak bir düzeye gelmesidir. Buradaki en değerli kriter kişinin kendisini aşık olduğu kişi olmadan çok mutsuz hissetmesidir. Onun, hayatında kendisi olmadan memnun olmasını hazmedememektedir. Kanılarında o kişiyi o kadar büyütür ki bir günün büyük bir çoğunluğunu o kişiyi düşünerek, toplumsal medya ya da öbür irtibat hesaplarından takip ederek ve her paylaşımı, her beğenisiyle ilgili senaryolar yazarak geçirir. Bu halde aşık olduğu kişiyi daha da başında büyütmeye başlar. Kişi başında büyüttüğü o kişi olmadan bir işe yaramadığını, ömrün onsuz bir manası olmadığını düşünür. Bazen bu durum tehlikeli sonuçlara da yol açabilir. Kişinin kendine ziyan vermesi, ruhsal sorunlar yaşaması, takıntı yaptığı kişiyi taciz ya da ona ziyan vermeyi düşünmesi yahut bu fikrini harekete dökmesi ve bazen de kendini öldürmeye teşebbüse kadar gidebilir. Pekala, aşkımız takıntılı aşka dönüştü ise ne yapmalıyız?
Takıntı yaptığımız kişinin hayatını takip etmekten vazgeçmeliyiz.
Toplumsal medya hesaplarından ya da öteki bağlantı hesaplarından denetim etmeyi bırakmamız en büyük adımlardan biridir. Unutmamak lazım ki kişinin hayatını takip etmek, bu ilgiyi ve o kişiyi, başınızda olduğundan daha büyük hale getirmenize sebep olmaktadır. Gerçek sorunun aslında zihninizde olduğunu fark etmeniz gerekir. Aslında aşık olunacak bireye ulaşamamak, bir ortaya gelmemek, onsuz kalmak kişinin egosuna, özgüvenine de bir atak ve kendisinin denetim edemediği bir durumdur. Denetim edilemeyen her durum insanı kaygılandırır, korkutur. Aslında o şahsa ulaşamamayı düşüncesel olarak kendimize yapılan bir akın olarak gördüğümüz için o kişiyi başımızda daha da fazla büyütmekteyiz. O yüzden bu hissettiğimiz hisler ve niyetlerimizle ilgili daha çok farkındalık kazanmaya çalışmalıyız.
Hakikaten sizi seven, sevgi veren aileniz ve dostlarınızla daha çok vakit geçirmeye çalışmalısınız. Gerçek arkadaşlarınızla daha çok birlikte program yapmaya çalışın.
Takıntı duyduğunuz o kişi olmadan olan zamanlardaki davranışlarınızı uygulamaya çalışın. O hayatınızda yokken arkadaşlarınızla buluşup dışarı çıkıyorsanız, sinemaya gidiyorsanız tekrardan kendinizi berbat hissetseniz dahi o aktiviteleri yapmaya çalışın. Zira davranışlar niyetleri, fikirler davranışları oluşturur. Davranışları değiştirirseniz fikirleriniz de değişmeye başlayacaktır.
Şayet takıntılarınız çok fazla artar. Hayatınızda hiçbir toparlanma yaşayamazsanız kesinlikle profesyonel bir takviye almanız gerekir. İlaç ve psikoterapi takviyesi, takıntılı aşkta hayli yeterli yol alınan tesirli bir prosedürdür.
Gerçek sevgilerle kalmanız dileğiyle…