Depresyon; kişinin hüzün ve çökkünlük hissetme, ilgi istek azalması yani evvelce keyif alınan şeylerden keyif alınmaması, iştah azalması ya da artması, uyku azalması ya da artması, hareketlerin yavaşlaması ya da ajittasyon (aşırı uyarılma), güç azalması ve yorgunluk, suçluluk ve değersizlik hissi, konsantrasyon zahmeti, intihar eğilimi üzere özelliklerden en az beşinin on beş gün mühletle gün uzunluğu bulunması olarak açıklanabilir. Bilhassa birinci iki belirti olan keder ve çökkünlük hissetme ile istek azalması çekirdek belirtilerdir ve depresyon tanısı alabilmek için bunlardan birinin kesinlikle görülmesi gerekmektedir. (DSM-V)
Depresyon dendiği vakit akla tek tip depresyon gelse de aslında depresyonun birden fazla alt tipi bulunmaktadır. Bunlardan kimileri; kronik depresyon yani kişinin uzun süre(birkaç yıl) depresyon yaşaması, Katatonik (yavaş ve donuk hareket etme) özellik gösteren depresyon, melankolik (kötü ve hatalı hissetme) özellik gösteren depresyon, Atipik (gülümseyen) özellikler gösteren depresyon, postpartum (gebelik sonrası oluşan) başlangıçlı depresyon, mevsimsel (mevsimle gelen) özellikler gösteren depresyondur.
Depresyon toplumda kendini makûs hissetme, karamsarlık olarak algılansa da aslında çok daha karmaşık bir bozukluktur. Depresyon beynin belli alanlarında ortaya çıkan kimyasal dengesizliklerle alakalıdır. Yani depresyon kişinin şuurlu yaptığı bir davranış ya da kişilik özelliği değildir. Şiddetlenmesi durumunda kişinin hayat kalitesini düşürmekte ve onu toplumdan izole etmektedir. Bu sebeple tedavi edilmesi epeyce değerlidir. Depresyondaki bir bireye ‘’ güzel düşünmeye çalış, müspet ol’’ üzere yorumların yararı olmayacaktır. Zira olumlu düşünmek depresyondaki kişinin elinde olan bir şey değildir. Aslında depresyon tam olarak kişinin olumlu düşünememe halidir. Kişi kendisi, dünya ve gelecek hakkında olumsuz fikirlere sahiptir.
Günümüzde depresyon tedavisi için çeşitli formüller bulunmaktadır. Bu prosedürlerin seçimi bozukluğun şiddetine nazaran değişmektedir. Depresyondaki kişi şayet fonksiyonelliğini devam ettirebiliyorsa ilaç kullanılmadan psikoterapi ile tedavi mümkündür lakin kişi toplumdan izole olmuş, günlük işlerini halledemeyen, öz bakımını dahi yerine getirmeyen bir durumda ise psikoterapi ile birlikte ilaç dayanağı daha yararlı olacaktır. Depresyon toplumda en sık görülen bozukluklardan birisidir.
