Depresyon, derin ıstırabın, bazen de keder ile birlikte bunaltının olduğu, konuşmayı, davranışları, kanıyı ve bedensel fonksiyonları etkileyen bir hastalıktır. Beynimizin birtakım bölgelerinde yer alan, nörotransmitter olarak isimlendirdiğimiz hislerimizi, davranışlarımızı, niyetlerimizi düzenleyen beyin kimyasallarındaki düzensizliklerin depresyonun nedeni olduğu bilinmektedir. Dünya Sıhhat Örgütü’nün 2000 yılı datalarına nazaran depresyonun yeti yitimine neden olan hastalıklar ortasında dördüncü sırada olduğu bulunmuş, 2020 yılında ikinci sırada olacağı varsayılmıştır. Bayanların ömürleri boyunca depresyon geçirme mümkünlüğü %20-26 iken, erkeklerde bu oran %8-12 olarak bulunmuştur. Ortalama başlangıç yaşı 27-30 olan depresyon, bayanlarda daha erken yaşlarda görülmekle birlikte, her yaşta görülebilmektedir.
Depresyon periyodunda en sık gözlenen bulgular şunlardır;
-Eskiden yaptığı ve keyif aldığı şeylerden eskisi kadar keyif alamama, genel bir ilgisizlik ve isteksizlik
-Üzüntülü, elemli, bunaltılı bir ruh hali
-Enerji azalması ve kolay yorulma
-Değersizlik, yetersizlik ya da suçluluğa ait niyetler
-Dikkat, konsantrasyon ve bellek sıkıntıları
-Uykuda azalma ya da artış biçiminde uyku düzensizlikleri
-İştahta azalma ya da artış halinde iştah düzensizlikleri
-Hareketlerde yavaşlama ya da artan gerginlik ve öfke hali
-İntihar fikirleri
Depresyonun tanısı, kişinin kendisi ile yapılan psikiyatrik muayenenin yanı sıra ailesi, yakınları ile yapılan görüşmelerle konulmaktadır. Depresyon kendi başına ortaya çıkabileceği üzere, öbür ruhsal bozukluklara (manik-depresif hastalık, telaş bozukluğu, yas süreci, psikotik bozukluklar, gebelik ve lohusalık devri gibi) bağlı olarak da görülebilir. Bunların yanında genel tıbbi durumla bağlı durumlarda (diyabet, inme, kanser, koroner arter hastalıkları, parkinson, fibromiyalji gibi) ve kullanılan ilaçlara (steroidler, astım ilaçları, kanser ilaçları, antiinflamatuvarlar, akne ilaçları gibi) bağlı da görülebilmektedir. Tanısal kıymetlendirme kademesinde tüm bu faktörlerin değerlendirildiği bilgilerin alınması ve gereken tetkik ve incelemelerin yapılması son derece değerlidir.
Depresyon gerçek ve tesirli tedavi edildiğinde, yaşama bağlılığın tekrar kazanıldığı, ömür kalitesinin hayli yükseltilebildiği, bozulan fonksiyonelliğin düzeldiği bir hastalıktır. Depresyonun tedavisi, Psikiyatri uzmanları tarafından kişinin durumuna ve kişi için depresyona neden olan faktörler göz önüne alınarak her birey için en uygun tedavi tekniği ile yapılabilir. Hafif seviyedeki depresif bozukluklarda psikoterapiler ve psikososyal tedavi yolları tesirli iken, orta seviye ve ağır seviyedeki depresif durumlarda psikoterapiler ve psikososyal tedavi yaklaşımlarının yanı sıra farmakolojik ve somatik tedavi usullerinin etkililiği tüm dünyada bilimsel olarak kanıtlanmıştır. Depresyon ve tedavisi ile ilgili olarak kulaktan dolma bilgilerle ya da “kendim üstesinden gelmeliyim” “doktor beni anlamaz ki” üzere niyetlerle faal bir terapi ve tedaviyi ötelemek, depresyondaki bir birey için yalnızca vakit ve fonksiyonellik kaybının sürmesi manasına gelmektedir. Bu nedenle bireyin depresyonun en yanlışsız ve tesirli tedavisi için bir psikiyatri uzmanına başvurması ve tabiple işbirliği içinde tedaviyi sürdürmesi düzelmek ismine en gerçek adımı olacaktır.