Kıskançlık durumu partnerimizin kendimizden öteki bir şeye yöneldiği bir durumu “beni ilgisiz bırakıyorsun benimle ilgilen” deme formu olduğu söylenebilir. Tabi burada kendimize ilişkin olan ilginin düzeyi kıymetli.
Çok kıskançlık durumu, bana çok ilgi göster demenin söylemi. Bu noktada oradaki ilgiyi partner olarak karşılamak durumunda mıyız? Elbetteki bağlantılarda ilgi, itina değerli bir hissesi mevcuttur ve partnerimizin bir formda ilettiği telaffuzlar ile kendimizinde neyi, ne kadar istediğimiz, ne kadar ilgi gösterebildiğimiz sonu da bize ilişkin. Bana çok ilgi göster derken bunu hangi noktada diyoruz. Tahminen hastayken yahut olumsuz giden bir durum yaşıyorken bunu talep etmek daha manalı olabiliyor.
Pekala ya durup dururken? Gündelik hayatımızda da bunu sık sık istiyorsak karşı taraf için bu noktada külfet olabilir sonuçta. Sık sık ilgi talebi kişiyi bunaltabilir, zorlayabilir, fazla yakınlık durumu boğucu olabilir.
“Bana sık sık ilgi göster seni kaybetmek istemiyorum ve tedirginim” dediği de bir iletidir bir yanıyla. İletiden kasıt beni terk edebilirsin, diğerine yönelebilirsin, benden uzaklaşabilirsin” yani sana güvenmiyorum tasasının taşındığı bir bildiri. Bu durum kıskanan kişinin daha derinden yaşadığı bir durum iken, bu tedirginlikleri yaşıyor olmak öbür partnerin de “bu kadar yakın olmak beni bunaltıyor” dediği bir bildiri haline dönebilir. Bunaldım, daima ilgi gösteremem ki, biraz rahat bırak dediği bir noktaya gidiyor olabilir. Yani bana inanç artık! dediği bir ileti.
Birinin inanç tasasından kaynaklı yakınlık baskısı başkasının uzaklaşmasına sebep olabiliyor. Uzaklaşırken başkası daha çok kaygılanıyor, daha çok ilgi göster baskısı yapıyor ve birbirlerinden mesafelendikleri, kırıldıkları çıkılmaz bir döngü halinde ulaşabiliyor. Bu çıkılmaz döngü bir mühlet sonra yıkıcı bir münasebet biçimine geri dönüşebiliyor.