Bir çok anne baba çocuklarında okul öncesi devirden itibaren cinsel kimlik oluşumunun başladığını fark edecekleri davranışları müşahedeler. Bu bazen kendi cinsel organına ilgi, bazen karşı cinse ilgi, bazen ise cinsel temalı oyunlar ile kendini gösterebilir. Tekrar birden fazla anne baba çocuğun cinselliğe yönelik merakı karşında şaşırır hatta telaşa kapılır. Halbuki 2-3 yaşlarında başlayan cinsel kimlik gelişimi ile cinsel merakın artması çok beklendik ve sık rastlanan bir durumdur. Öncelikle cinsel merakın son derece olağan ve kabul edilebilir bir merak olduğunu anlamamız gerek. En kolay bir düğmeyi, tuşu, kapağı, kapıyı dahi merak eden çocukların kendi bedenlerinin bir bölgesini merak etmeleri neden şaşırtan olsun değil mi?
Aileler cinsellik konusunda çocuklar ile konuşmaktan ya da çocukların cinselliğe yönelik merakından ötürü rahatsız olabiliyor ve olumsuz reaksiyon gösterebiliyor. Anne babaların küçük çocuklarında cinsel meraka dönük davranışları fark etmeleri karşısında yaşadığı hisler öncelikle şaşkınlık ve mana vermede zahmet, sonrasında huzursuzluk hissetme ve öfkelenme olabiliyor. Tüm bu hislere eşlik eden utanma ise çabucak hemen tüm ebeveynlerin hissettiği ortak bir his olarak karşımıza çıkıyor.
Ebeveynler utanma duygusu ve nasıl anlatacaklarını bilmediklerinden bu mevzuyu konuşmaktan kaçınabilir. Çocuğun soru sormaması da anne babaları rahatlatır. Halbuki soru sorsun yahut sormasın çocuğa hakikat bilgileri vermek gerek. Çocuğa cinsel eğitim vermek çocukların zihinlerinde bu bahis hakkındaki meraklarını büyük ölçüde giderir, en kıymetlisi kendi hayal güçleri ile kurgulayabilecekleri yanlış bilgilerden onları korur. Çocuklukta alınan hakikat bilgiler yetişkin hayatında dahi kolaylaştırıcı tesirini sürdürür. Ayrıyeten çocuğun kendi vücudunu gerçek tanıması onu müdafaası ve sonlarını öğrenmesi için elzem bir bilgidir.
Üreme organları birebir vücudun öteki bölgeleri üzere çocuklara gerçek isimleri ile öğretilmelidir. Nasıl ki burna boru yahut ağıza kutu demiyorsak penis ve varijnaya da öteki lakaplar takmamalıyız. Çocuğun biyolojik yapısını gerçek tanımasına imkan verilmelidir.Cinsel eğitim çoklukla 2 yaştan sonra tuvalet alışkanlığını öğretmeye denk düşen vakitte verilmeye başlanır. Bu eğitim esnasında çocuğun sorularına açık ve net karşılıklar vermek değerlidir. Merak ettiği soru yaşının üstünde bir bilgi içeriyorsa bu soruyu şimdilik saklayacağınızı ve biraz daha büyüdüğünde konuşabileceğinizi söyleyebilirsiniz. Cinsel eğitim bir sefere mahsus değildir, yaşa ve gelişime uygun olarak devam eden bir süreçtir. Son olarak aşağıdaki kaynaklardan yararlanabilirsiniz, bilhassa soyut düşünmenin gelişmediği okul öncesi periyotlarda bir öykü ile anlatmak çok daha kolay olacaktır.