Mindfulness’ı şahısların şuurlu farkında olarak kendi şart, his ve kanılarını tanımlayıp onları yargılamadan karşılayabilme hüneri olarak tanımlayan İstanbul Aydın Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Psikoloji Kısmı Öğretim Üyesi Dr. Kahraman Güler, bu tekniğin farklı ruhsal kümelerle ya da kişisel olarak uygulanabileceğini belirtti. Güler, mindfulness’ın öteki terapi programları içine dahil edip tamamlayıcı prosedür olarak kullanılabileceğini söyledi. Bu formülde bilhassa Uzak Doğu İdeolojisi tekniklerinin kullanıldığını tabir eden Güler, kullanılan tekniklerini nefes antrenmanları, vücut farkındalığı odaklanmaları, mindful beslenme, sessizlik antrenmanları, bilişsel ve duygusal teknikler, objelere odaklanma olarak sıraladı ve açıklamalarda bulundu.
“KİŞİ KENDİSİYLE YAŞAMAYI ÖĞRENİYOR”
Dr. Kahraman Güler, kişilerarası ilgilerde, günlük hayat ve iş bağlantılarını yürütmede zorlanıp büyük gerilim altında olan şahıslarda mindfulness antrenmanları ile rahatlama sağlanabileceğini söyledi. Mindfulness’ın fonksiyonelliği yerinde olan bireylerde daha sık kullanılabilir olduğunu belirten Güler, “Kişiler anda kalarak durup sakinleşebilmeyi, his ve niyetlerini anlamayı, kendine ve dış dünyaya tanıklık edebilmeyi öğreniyor.” diye konuştu.
Bilhassa sessizlik ve mindfulness antrenmanları ile bireylerin kendileriyle yaşamayı öğrendiklerini belirten Güler, “Kişiler mindfulness ile etrafındaki objeleri, canlıları algılamayı, fark etmeyi öğrenir. Buradaki değerli nokta şudur; şahıslar anlayıp tanıdıkları şeyleri nasıl karşılar? İşte mindfulness’ta yapılması gereken en kıymetli şey bu farkındalıkları nazik ve sakince karşılamaktır.” dedi.
Emelin yapılan idmanlarla bireylerin iç ve dış dünyası ile sağlıklı bağ kurmak olduğunu belirten Dr. Kahraman Güler, şunları söyledi: “Tükettiğimiz yiyecek ve içeceklerin ne kadar farkındayız, etrafta var olan şeylerin ne kadarını algılayabiliyor, onlara dikkatimizi ne kadar verebiliyoruz, dikkatimizi verdiğimiz şeyi ise ne kadar değerlendirebiliyoruz? Öncelikle bu soruların üzerinde durmalıyız. Beslenme esnasında bile ana odaklanmıyoruz, birçoğumuz anda kalmıyoruz. Örneğin bir üzüm adedini alıp ona bakıp onu anlamaya çalışıp dikkatinizi ona verebilirsiniz. Onu algılamaya ve anlamlandırmaya çalışabilirsiniz. Anlamlandırdığınızda ise tahminen de üzümü tüketirken keyif alırsınız. Elhasıl; etrafımızda var olan objeler ve öbür olaylarla temas kurabilmemiz bizim sakinleşmemizi sağlar.”
“KARANTİNADA MI YOKSA KENDİNİZLE Mİ KALMAK ZOR”
Pandemi periyodunda mindfulness sisteminin işe yarayabileceğini belirten Dr. Kahraman Güler, “Olağan hayatın akışı içinde çoğumuz ağır iş ve arkadaş bağları ya da çok ağır toplumsal bağlantılar içerisinde bulunabiliyoruz. Beşerler biraz da kendilerinden kaçıyorlar. Pandemi süreci bize şunu gösterdi; karşımıza her vakit biz çıkıyoruz, kendimize çarpıyoruz ve kendimizden kaçamayacağız. Karantinada mı yoksa kendimizle mi kalmak daha sıkıntı? Bazen hakikaten kendimizle kalmak daha zordur. Zira ne yapacağımızı, yalnız kalabilmeyi, kendimizle vakit geçirip hislerimize tanıklık etmeyi bilmiyoruz.” diye konuştu.
Klinik Psikolog Kahraman Güler, şöyle devam etti: “Kendimize, hislerimize, fikirlerimize, hayatımızda olan her şeye tanıklık etmek zorundayız. Görmeyip gerimizi dönmek tahlil değildir. Günün sonunda o görmediğimiz şeyi hayat kesinlikle karşımıza çıkartıyor. Yaşarken bunlardan kaçmamak işimizi kolaylaştıracaktır. Mindfullness da bunun için düzgün bir aracı olabilir.”