İnsan dünyada yalnızdır. Yalnızlığını dindirmenin yollarını arar . Kimileri kendisindeki yalnızlığı unutmak için oburlarının aynasındaki yansımasına muhtaçlık duyar. Sevilmeyi , önemsenmeyi elde etmek için eksiksiz olmaya çalışır. Bu bazen öylesine ileri boyutta yaşanır ki ilgide dengesizliğe sebep olur. Karşılığını almadan veren insanların bir mühlet sonra içlerinde öfke birikmeye başlar. Bu türlü beşerler bir müddet sonra ,sebepsiz ağrılar ,uykusuzluk ya da yeme bozukluğu üzere çeşitli şikayetlerle doktora başvururlar.
Almadan vermeye çalışmak altta yatan patolojik durumlara işaret eder. İnsanın tabiatında karşılığını almadan vermek yoktur. Neden birtakım beşerler, insan tabiatına alışılmamış olan bu durumu benimseyerek kendilerini zora sokarlar?
Adler , psikanalitik kurama değerli katkılar sağlamış bir bilim insanıdır. Psikanaliz kuramına sağladığı en kıymetli katkılardan biri , bireyin aile içinde kardeşlerle birlikte büyüdüğüne dikkat çekmiş olmasıdır. Tek çocuk olarak büyümek ile kardeşler içinde büyümenin farklı olduğunu söylemiştir. Aile içinde doğum sıralamasının bireyin kişiliği üzerinde değerli rol oynadığını vurgulamıştır. Bir ailenin birinci çocuğu olmakla ortanca ya da son çocuğu olmak ortasında farklar vardır. Birinci çocuğa sorumluluk alması gereken biriymiş üzere davranılırken , en küçük çocuğun korunması gerekiyormuş üzere davranılır . Bireyin kendini ailesinin içinde konumlandırdığı yer , toplumun içinde konumlandırdığı yerdir. Kardeşlerin birbirleriyle girdiği rekabet kişilik şekillenmesinde kıymetli rol oynar.
Daima kendinden vermek zorunda olduğuna inandırılmış bireylerin aile içindeki konumlanmasına baktığımızda çocukluklarında ağır sorumluluk aldıklarını görüyoruz. Sorumluluk almış olmalarına karşın duygusal ihmale uğrayan beşerler , çocukluklarında tamamlayamadıklarını tamamlamak için her türlü fedakarlığı yapan bireylere dönüşürler.
Sevilmek için daima kendilerinden vermek zorunda hissederler. Bu yorucu seyahatin bir yerinde tıkanırlar. Sürdürülebilir bir durum değildir.
Psikoterapi yorucu olan bu seyahatin bitmesini sağlar. Bireyin kendisi ile yine tanışması sağlanır. Psikoterapi, terapist ile danışanın gerektiğinde ebeveyn çocuk bağıyla buluştuğu bir içsel seyahattir.
Danışanın tekrar yapılanma serüveninde yoluna ışık olmak terapistin manevi doyumudur.