OKB’li bireylerde en çok karşılaşılan kaygılardan biri takıntılı kanılarının gerçeğe dönüşmesidir. Fikirlerinin aksiyona geçip apansız aksiyona dönüşeceğinden kaygı ederler. Şayet harekete geçmiş olsalardı, hapishaneler fikirlerine teslim olmuş OKB’den mustarip bireylerle dolar taşardı. Şu bir gerçek ki, çok az sayıda OKB’li kişi maddelere muhalif davranmış ya da takıntılarını aksiyona dönüştürmüştür. Klinik tecrübelerimize dayanarak OKB’li şahısların genel nüfusa oranla daha az hata işlediklerine inanıyoruz (Pudon&Clark,2013,s.34).
OKB’li şahısların takıntılarını neden harekete dönüştüremediklerine dair birçok husus vardır. Öncelikle, takıntılar hatırı sayılır ölçüde tasa ve derde neden olur ve hiçbir biçimde kişi için tatmin edici değildir. Bunlar, şiddet içeren ve taciz edici davranışların öncesinde ya da bu davranışların ortaya çıkmasıyla oluşan kanılar üzere değildir.
İkinci olarak, şiddet içeren ya da taciz edici bir davranışta bulunmak, bu davranışlarla ilgili kanılara sahip olmak kadar kolay bir şey değildir. Bir çocuğa taciz etmeyi içeren istenmeyen itici kanılara sahip olabilirsiniz ama bu türlü bir cürmü hakikaten işlemeye gereğince mahzur olamamak için kendi cinsel dürtülerinizi çir çocuğun masumiyetini korumaktan daha değerli görme isteği duyuyor olmalısınız.
OKB’si olan şahıslarla olan tecrübemiz gösteriyor ki , onların başları daima olarak diğerlerine ziyan verme yollarını bulmaya meşgul değil, bilakis zihinleri daima olarak oburlarının güvenliği, sıhhati ve memnunluğunu korumakla meşguldür. Bu yüzden, takıntının öngördüğü halde davranmak, kolay kolay değişmeyen kişilik özelliklerinin, ahlaki bedellerin ve ülkü standartların çiğnenip geçilmesini gerektirmektedir ki bu da tabiatıyla olacak bir şey değildir.
OKB tanısı almış şahısların takıntılarının birden fazla gerçeğe dönmemektedir. Var olan telaşlar beşere yalnızca hayat kalitesizliği vermektedir. Psikoterapi hizmeti ile var olan tasalardan kurtulup bireye yeni ömür standartları sunmak mümkündür.