Sorunlarım diğerlerininkinden daha kötü…
Her şey üst üste geliyor…
Tüm sıkıntılar beni buluyor…
Benimle tıpkı sıkıntıları yaşayanlar var mıdır?
Beni birinin anlaması ve yardım etmesi epey zor…
Kendine acımak, üstte da yazdığım üzere daima olarak kişinin hayatındaki aksiliklere odaklanması ve adeta ‘seçilmiş bir kurban’ rolünü üstlenmesidir. Neden beşerler kendilerine acırlar? Bu bir seçim midir? Aslına bakarsanız bu bir seçimdir. Aklınıza aniden giren olumsuz niyetleriniz kendi elinizde ve denetiminizde olmayabilir; ancak sonrasında yapacaklarınız büsbütün sizin kontrolünüzdedir. Örneğin, yerinizden kalkmayı ve size uygun gelen yahut daha evvel güzel gelmiş olan bir şeyi yapmayı seçebilirsiniz. Harekete geçmek ve yol almak yerine durumun kötülüğünü abartmak ve hiçbir teşebbüste bulunmamak durumu daha da kötüleştirecektir. Kendinize acıyarak, asıl kaygılarınızla yüzleşemiyor yahut bunlardan kaçıyor olabilirsiniz. Bu size vakit kazandırıp sorumluluklarınızı ertelemenize de neden oluyor olabilir. Öteki taraftan, kendinize acıyarak dikkatleri üzerinize çekiyor ve ‘’Ben de varım’’ ‘’Benimle ilgilenin’’ de diyor olabilirsiniz…
KENDİNİZE ACIMAYA SON VERİN!!!
Zaman kaybıdır…
Daha fazla olumsuz duyguya ve hasebiyle olumsuz davranışa yol açar…
Özgürce seçimler yapmanıza mahzur olur…
Hayatınızda ki düzgün şeyleri gözden kaçırırsınız…
İlişkilerinizi olumsuz tesirler ve nihayetinde etrafınızda ki insanları usanma noktasına getirir…
Kendinize acımanın hayatınıza girdiğini fark ettiğinizde, bertaraf etmek için gayret gösterin. Hiçbir efor göstermemek yapabileceğiniz en makus şeydir. Size âlâ gelen vakitlerde yaptıklarınızı tekrar yapmaya başlayın, pes etmeyin, faal olun..
Düşüncelerinize savaş açın ve olumsuz niyetlerin yerine olumlu olanları koymaya çalışın. ‘’Yapamıyorum’’, ‘’Daha düzgününü hak ediyorum’’ üzere kendi kendinize verdiğiniz olumsuz telkinleri görmezden gelin. Her durumun uygun bir yanı olabileceğini düşünün ve bulmaya çalışın.
Çevrenizdekilerle paylaşın yaşadıklarınızı.. başkalarının benzeri durumlar yaşayıp yaşamadığını, yaşamışlarsa nasıl baş ettiklerini sorun. Çocuğunuz varsa onu, yoksa etrafınızdaki başka çocukları gözlemleyin. Zira, çocuklar olayların olumlu taraflarını görmek konusunda epeyce başarılılar. Anne babası boşanmış bir çocuğa bunun en güzel yanını sorduğunuzda ‘’Daha çok armağan alıyorum’’ dediğini duymuşsunuzdur.
Benzer bir problemle uğraşan yakınınıza ne diyebileceğinizi, nasıl yardımcı olabileceğinizi düşünün. Eminim olumsuz değil olumlu telkinler vereceksiniz. Artık tıpkı olumlu telkinleri kendi kendinize verin. İnanmasanız da yapın bunu, gerekirse profesyonel bir yardım alın. Zira, daima kendi kendine olumsuz telkin veren bir kişi adeta hipnoza girmiş üzere olur ve nihayetinde olumsuz hisler yaşar ve buna uygun davranışlar stantlar. Şuan ki durumu atlatacağınıza dair ispatları arayın. Şimdiye kadar olan başarılarınızı gözünüzün önüne getirin mesela. Her seferinde tekrar tekrar ayağa kalktığınızı ve uğraş ettiğinizi. Kendinize inancın, hayatın bir gayret olduğunu ve bu gayretin hiçbir vakit bitmeyeceğini asla unutmayın.