Başkasına “etki etmek” ile “başkasını denetim etmeyi” karıştırıyoruz. Diğerlerinin sorumluluğunu üstümüze almamalıyız.
Özgüven oluşturalım (yenildim, kusurluyum, terkedildim, yoksunum) demeyin.
Yaptıklarınız sayesinde bedel kazanamasınız. Muvaffakiyetler sizi tatmin getirebilir lakin memnunluk değil.
Benlik bedelimiz, yetenek, dış görünüş ve servetimize bağlı olamaz, biz kendimizi sevelim.
Aşk, onaylanma, arkadaşlık, şefkatli alakalarda depresyon engellemez pek çok depresif hastamız, çevrelerince çok sevilen bireylerdir.
Depresifler kendilerini sevmezler. Hislerimizi açığa vurmak, problemlerimizin tabiatını bilmek iç görü kazandırabilir ama davranışımızı değiştirmez.
İç sesimizin tenkitlerine karşı konuşun bunları listeleyin ve hakikat mantıklı cevaplayın.
Duamatik üzere bir sayaç üzere bileğinize takın. Olumlu niyetleri davet edin.
Ebediyen birşeylerle uğraşın, üzülmeyin
Depresyonda olabilirsiniz lakin tek değilsiniz, gerekeni yapın. Hiçbir şey yapmamak, tahlil değildir.
Başarısızlık, zehir değil ağızda makûs bir tat bırakır ve bu tad asla sonsuza dek sürmez. Başarısızlıktan korkanlar; ümitsizlik, ve çaresizliği çöpe atın.
Kendinizi bunaltmanın ve boğmanın pek çok yollarını bulmuşsunuz ki, TEKKEDİN. İşi göznünüzde büyütüp, dertlenip uzaklaşıp dahada büyütüp sonrada kendini suçlayabilirsiniz. O yüzden işimizin ismini “HEMEN” koyun ve evvel işi küçük modüllere bölün, bitirdiğimiz her küçük modül için kendinizi ödüllendirin unutmayın, su gücünü, damlaların sürekliliğinden alır.
